دکتر بتسابه مهدوی
1. جنگجویی: سالکی که به دنبال دانش می رود, مانند جنگجویی باید
باشد که به میدان جنگ می رود; هوشیار, ترسان, محتاط و با اطمینان. رفتن به سوی دانش,
یا جنگ, به هر شکل دیگری, اشتباه است و ندامت و تأسف به دنبال دارد. این همانندی, نشان
می دهد که جوینده حقیقت نیز دشمنانی فرا روی خود دارد که باید به سان جنگجویی مبارز
گام در راه نهد. اما تفاوت او با جنگجوی واقعی در نوع دشمنی است که در کمین آنان نشسته
است. جنگجوی واقعی را دشمنی خارجی و رو در روست, اما سالک را چهار دشمن است که هر چهار
دشمن به گونه ای به خود سالک راجع است. اینان دشمنان طبیعی هر انسانی هستند; اما سالک
مبارز, هماوردی با آنان را یاد می گیرد و در عمل می آزماید.
این چهار دشمن عبارتند از: ترس, وضوح ذهنی,
قدرت, کهولت. ترس اولین دشمنی است که در کمین سالک است. ترک عادت و رها کردن حالتها
و چگونگیهای مأنوس پیشین و رویاروی با حالتهای پیش بینی نشده وحشت آور است. ذهن ما
گرایش دارد تا به جهان عادی که برابر با توصیف همنوعان ماست وفادار بماند و از آن نگهداری
کند. بی توجهی به صدای ذهن و قرار گرفتن در وضعیت تازه, موجب آشفتگی ما می شود.
قصد ترس آن است که ما را از رسیدن به واقعیت
دور کند. ترس, نقش اسلحه ذهن را بازی می کند و در تمام راه معرفت, می تواند برای سالک
مشکل آفرینی کند. مبارزه ای طولانی لازم است تا برای همیشه بر ترس فایق آییم. تنها
با (دید) و (وضوحی) روزافزون می توانیم ترس را از خود برانیم.
دومین دشمن (وضوح) است. وضوح سلاح دیگر
ذهن است و مراد از آن این است که سالک با اندک پیروزی بپندارد که به هدف رسیده است
و تجربه های خود را قطعی بینگارد و از ادامه راه باز ایستد. وضوح سعی دارد, سالک را
در (دامنه) گرفتار کند و از صعود بر قله معرفت باز دارد. بسیاری از طالبان معرفت, بر
ترس خویش فایق آمده اند, ولی قربانی وضوح شده اند. ترس دشمن روبه رو است, در حالی که
وضوح شبیخون می زند. این خودبینی و از خود راضی بودن, از کسب تجربه های نوین, جلوگیری
می کند. برای آن که سالک (وضوح) را مغلوب خود سازد, نیاز به کسب اقتدار دارد; اما این
اقتدار می تواند نقش دشمن سوم را برای سالک داشته باشد. و آن وقتی است که از اقتدار
برای آزهای مادی استفاده کند. دون خوان بر ساحران قدیم خرده می گیرد که آنان به جای
آن که اقتدار را دستمایه معرفت شهودی قرار دهند, در جهت هدفهای شخصی خویش آن را به
هدر دادند. پیروزی در معرفت, در گرو صداقت سالک است. هنگامی که (معرفت) تنها هدف ما
باشد, دشمنی اقتدار به ما آسیبی نمی زند.
چهارمین دشمن, کهولت و مرگ است. این دشمن
را چاره ای نیست. زمانی خواهد آمد که پیری و مرگ نیروی ما را می رباید. کاری که سالک
می تواند انجام دهد این است که پیش از آن که پیری نیروی او را فرسایش دهد, گامهای دشوار
را بردارد و از شادابی و بی باکی جوانی بهره گیرد, تا گردنه های دشوار راه معرفت را
بپیماید و چون نشانه های پیری فرا رسد, در صرف (نیرو و وقت) مقتصدانه عمل کند.
2. سالک یک شکارچی است: سالک برای آن که
میدان را بر دشمنان تنگ کند, باید به سان شکارچی عمل کند. شکار او (اقتدار) است. برای
شکار اقتدار, باید اصول کمین و شکار را رعایت کند. این اصول او را قادر می سازد تا
از هر موقعیت تصور ناپذیری بهترین استفاده را بکند.
این اصول عبارتند از:
1. سالک مبارز, خودش میدان مبارزه را برگزیند
و در ابتدا میدان را خوب شناسایی کند.
2. به سادگی خو کند و چیزهای غیر ضرور را
رها سازد.
3. تمام تمرکز خویش را برای تصمیم جدی به
مبارزه یا ترک آن به کار گیرد.
4. در حالت ریلکس قرار گرفته و خود را رها
سازد تا (اقتدار) تنها راهبر او باشد.
5. فکر را از چیزهای عجیب و غریب منصرف
سازد.
6. فشرده نمودن وقت و اهمیت دادن به لحظه
ها.
7. مراقبت دورادور از صحنه و خودداری از
پیش افتادن متهورانه در صحنه.27
رعایت اصول بالا, نتیجه های زیر را نیز به دنبال دارد:
1. شکارچی یاد می گیرد خود را جدی نگیرد,
می آموزد که به خودش هم بخندد.
2. صبر بی انتها دارد و هرگز شتابی ندارد.
3. توانایی نامحدود در بالبداهه ساختن چیزها.28
3. بی نیازی
ویژگی سالک شکارچی نیاز اندک اوست. او به
کم ترین مواهب مادی رضایت می دهد. او آرمان و مقصدی والا دارد و منتظر است و تا زمانی
که انتظار می کشد, چیزی نمی خواهد. بنابراین, هر اندک چیزی هم که به دست می آورد, بیش
از آن است که می خواهد. اگر نیاز به خوردن باشد, راهی برای آن می یابد; چرا که گرسنه
نیست. اگر چیزی تنش را بیازارد, راه چاره ای برای آن خواهد یافت; چرا که درد نمی کشد.
گرسنه بودن یا درد کشیدن بدان معناست که او سالکی مبارز نیست و نیروهای درد و گرسنگی
او را نابود خواهند کرد.
همچنین سالک مبارز می پندارد که مرده است.
به همین علت چیزی ندارد که از دست بدهد.
این ویژگی در سالک, سبب می شود که هیچ گاه
نگران نباشد و علتی برای این نگرانی وجود نداشته باشد و چون چنین است او انسانی برتر
است و از (دسترس بودن) همنوعانش خارج است.
دکتر بتسابه مهدوی
1 آذر 1395
تهران
ارتباط با ما از راه کانال
https://telegram.me/naghshnegareh
