مراقبه شمارش تنفس ها

دکتر بتسابه مهدوی

 

یکی از آسان ترین و آشناترین انواع مراقبه می باشد که بهتر است از روزی 5 دقیقه شروع نمایید تا زمانی که براحتی به روزی 20 دقیقه برسد.

 

1.      روی زمین یا صندلی به حالتی آرام بنشینید. چشم هایتان را ببندید و به آرامی نفس بکشید.

 

2.      روی تنفس های خود متمرکز شوید و به آنها کاملا توجه کنید، بطوریکه قبل از هر بار عمل دم و بازدم شروع به شمارش آنها بنمایید. به نحوی که در هنگام دم و بازدم اول، مدام عدد 1 را جلوی روی خود تصور کنید و سپس دم و بازدم دوم، عدد 2 و سپس دم و بازدم سوم، عدد 3 و سپس دم و بازدم چهارم، عدد 4 و سپس دم و بازدم پنجم، عدد 5 را به تصویر بکشید و  سپس دوباره از 1 شروع میکنیم تا عدد 5.

 

3.      سعی کنید توجه خود را به هوایی معطوف کنید که در هنگام دم و بازدم وارد و خارج می شود. امکان دارد که ذهن شما بخواهد که فقط شما را به طرف  شمارش اعداد متمرکز کند. ولی شما باید به دم و بازدم وتبادل اکسیژن نیز کاملا توجه کنید و در انتها پس از 20 دقیقه، مراقبه را به آرامی به اتمام برسانید و از عدد 1 تا 3 بشمارید و چشم هایتان را باز کنید.

دکتر بتسابه مهدوی

13 مهر 1395

تنفس ویژگی‌های مشخص

تنفس ویژگی‌های مشخص

دکتر بتسابه مهدوی

 

بکوش که با هر بار فرو بردن نفس احساس کنی آرامش و صلح بی‌کران را به درون تن خود می‌آوری. متضاد آرامش و صلح، ناآرامی است. هنگام بازدم بکوش ناآرامی درونت و نیز آن ناآرامی که در پیرامون خود می‌بینی را بیرون بدهی. اگر اینچنین تنفس کنی، خواهی دید که ناآرامی براستی ترا بدرود می‌گوید. چند بار که این تمرین را انجام دادی، احساس کن که داری نیروی کیهانی را به درون شش‌هایت می‌فرستی. در زمان بازدم هم احساس کن همه‌ی ترسی که در هستی تو هست، دارد از پیکرت بیرون می‌رود. پس از اینکه این کار را چند باری انجام دادی، بکوش احساس کنی داری شادی را تنفس می‌کنی، شادی بی‌کرانه، و نیز احساس کن که داری اندوه‌ها و درد و رنج و دلشوره‌ها را بیرون می‌‌دهی.

 

احساس کن که نه هوا بلکه این نیروی کیهانی است که داری تنفسش می‌کنی. حس کن که با هر نفسی نیروی غول‌آسای کیهان به درون تو گام می‌نهد و تو آن را برای پاکیزه‌ کردن تن، هستی زیستی‌ات، خرد و دلت به کار می‌بندی. احساس کن که هیچ نقطه‌ای در تنت نیست که گردش نیروی کیهانی بدان راه نیابد. نیروی کیهانی در تو همانند رودی به جنبش درمی‌آید و همه‌ی هستی‌ات را می‌شوید و پاکیزه می‌کند. آنگاه زمانی که آغاز به بیرون دادن هوا می‌کنی، احساس کن که داری همه‌ی بارهای زیادی را با نفست بیرون می‌دهی- همه‌ی اندیشه‌های غیرخدایی، همه‌ی ایده‌های سیاه و کردارهای ناپاک را. همه‌ی آنچه را که در ساختار تن و روانت رنگی غیرخدایی دارد را بیرون بده، همه‌ی آنچه را که تو از آن خویش نمی‌دانی.

دکتر بتسابه مهدوی

12 مهر 1395

تهران

مراقبه به روش تنفس از راه بینی

مراقبه به روش تنفس از راه بینی

دکتر بتسابه مهدوی

 

تمرین دیگر تنفس از راه بینی است. در این کار باید با شستت سوراخ راست بینی‌ات را بگیری و از سوراخ راست، نفسی بلند بکشی. در زمانی که دم را فرو می‌دهی، نام یزدان را بازگوی. سپس چهار ضرب، نفست را نگه دار و همراه آن نام یزدان ( سوپریم) را چهار بار بگوی. سرانجام سوراخ راست بینی‌ات را رها کن و سوراخ چپ بینی خود را با انگشت سبابه‌‌ات نگه دار و آن را ببند و بگذار نفست در مدت‌ زمانی به اندازه‌ی دو ضرب به بیرون گردش یابد و همراه این کار نام یزدان را دو بار بگو. آنگاه این تمرین را بر عکس انجام بده، نخست سوراخ چپ بینی‌ات را بگیر. در این تمرین نیازی نیست که آرام نفس بکشی. اگر سروصدایی دربیاید هم چیزی نیست. دیگر آنکه روشن است که این تمرین نباید در برابر چشمان همگان انجام گیرد، یا زمانی که دیگران می‌خواهند با برخورداری از آسودگی مراقبه نمایند. 

این تنفس یک-چهار-دو را نباید بیش از چهار پنج دقیقه انجام دهی و تنفس بینی را هم نباید بیش از سه بار در روز بکنی. اگر آن را بیست، چهل، پنجاه بار انجام دهی، گرمایی از پایانه‌ی ستون فقراتت سوی سرت روانه خواهد شد و با فشار بر سر، آن را به درد خواهد آورد. مانند خوراک است، خوب است، اما اگر بیش از اندازه باشد، معده‌ات را خراب خواهد کرد. این گرما هم چنین کارگر می‌افتد. اگر بیش از آن اندازه‌ای که می‌کشی تمرین کنی، به جای ذهنی صلح‌جو، دارای ذهنی خودبزرگ‌بین و لگام‌گسیخته و ویرانگر خواهی شد. تازه هنگامی که شایستگی‌های درونی خود را بالش داده باشی، خواهی توانست تنفس از راه بینی را ده پانزده دقیقه انجام دهی.

پرانایاما یکی از اصل‌های دیرپای یوگاست که تمرین‌های تنفسی سخت و پیچیده‌ای دارد. برای انجام آن به ده تا پانزده دقیقه زمان نیازمندی. اما اگر آموزگاری نداشته باشی که ترا در هر گامی راهبر گردد، پرنایاما چیز خطرناکی می‌شود. اگر به گونه‌ای غیراصولی تمرین‌ها را انجام دهی، می‌تواند مایه‌ی سل هم بشود. در هندوستان بسیاری کسان گرفتار این بیماری شده‌اند، چون تمرین‌ها را بدون راهبری درست انجام داده‌اند. اما این تمرین‌هایی که من برایت گفتم- ریتم یک-چهار-دو و تنفس از راه بینی- بسیار ساده‌اند و البته بسیار هم کارگر می‌افتند. اینها هرگز به شش‌های تو زیانی نخواهند رساند.

دکتر بتسابه مهدوی

11 مهر 1395

تهران

عکس نوشته 9 مهر 95

روش کهن تنفس نیروی زندگی

روش کهن تنفس نیروی زندگی

دکتر بتسابه مهدوی

 

در هندوستان یک گونه تنفس دیرپا هستی دارد که پرانایاما نامیده می‌شود. پرانا نیروی زندگی (VITAL )، تنفس زندگی است. یاما یعنی کنترل. پرانایاما کنترل تنفس زندگی است. نخستین تمرینی که می‌توانی بکنی این است که نام خداوند یا نام مسیح یا هر کسی را که خودت می‌پرستی یک بار بازگویی. اگر استادت به تو ذکر ویژه‌ای داده، می‌توانی همان را بازگویی. فروبردن هوا نباید آرام یا ژرف باشد. آنگاه نفست را نگه دار و باز همان نام را چهار بار بازگوی. و زمانی که هوا را بیرون می‌دهی، آن نام، یا مانترایی (ذکری) را که داری یا برگزیده‌ای دو بار بازگوی. با یک ضرب، هوا را به درون بکش و آن را به اندازه‌ی یک ضرب، دم نگه دار و باز در دو ضرب بازدم کن و همزمان، آن نام مقدس را در درون خود بازگوی. اگر شمارهای یک-دو-سه را برای خودت شمارش کنی، در درون خود کوچک‌ترین چیزی را احساس نخواهی کرد. اما اگر نام خداوند را بازگویی، خاصیت‌های یزدانی بی‌درنگ به درون هستی تو گام خواهند گذارد. سپس اگر نفست را نگه داری، این خاصیت‌های یزدانی در درونت به گردش درخواهند آمد و در همه‌ی ناپاکی‌ها، نا روشنایی‌ها، عدم‌کمال‌ها و محدودیت‌هایت رخنه خواهند کرد. و هنگامی که هوا را بیرون می‌دهی، همان نیروهای یزدانی، همه‌ی خاصیت‌های غیرخدایی، ستیزه‌جوی و ویران‌گر را با خود خواهند برد.

آغازگر با ریتم یک-دو-سه آغاز می‌کند. اگر وی در تنفسش ورزیده‌تر شود، خواهند توانست با ریتم چهار-شانزده-هشت تمرین کند: در چهار ضرب هوا را به درون بکش، شانزده دم آن را نگه دار و در هشت ضرب آن را بیرون بده. اما این کار را باید گام به گام انجام داد و بس. برخی کسان حتی از این هم پا فراتر می‌گذارند. آنها ریتم هشت-سی و دو-شانزده را رعایت می‌کنند. اما این کار ویژه‌ی کسانی است که در گامه‌ی پیشرفته هستند.

دکتر بتسابه مهدوی

9 مهر 1395

تهران

مراقبه از راه ذکر گفتن

مراقبه از راه ذکر گفتن

دکتر بتسابه مهدوی

 

بکوش هر بار که نفست را فرومی‌بری، خود، هفت بار "سوپریم ( واژه‌ی انگلیسی SUPREME به معنی بالاترین و نام یزدان است) " را بازگویی، و باز زمان بازدم هفت بار دیگر آن را بازگوی. در تو هفت جهان بالاتر و پایین‌تر هست. هنگامی که در زمان دم فرودادن "سوپریم" می‌گویی، احساس کن که داری به جهان‌های بالاتر درون خود گام می‌گذاری. تازه هنگامی که به جهان‌های بالاتر رسیدی، نیروی استوار را در برابر خود توانی یافت. زمانی که داری هوا را بیرون می‌دهی، به هفت جهان پایین‌تر از خودت بیندیش و بکوش توان جهان‌های بالاتر را در جهان‌های پایین‌تر بیفکنی. همه چیز را در جهان‌های بالاتر گرد آور و سپس آغاز به بیرون دادن هوا کن و همزمان با آن "سوپریم، سوپریم، سوپریم" را پشت سر هم بگو و همراه آشتی و صلح و روشنایی و نشاط به جهان‌های پایین گام گذار تا آن‌ها را پاکیزه سازی.

دکتر بتسابه مهدوی

7 مهر 1395

تهران

عکس نوشته 6 مهر 1395

تمرکز روی یک گل

تمرکز روی یک گل

بتسابه مهدوی

 

من یک گل به تو داده‌ام ( در جلسه‌ی مراقبه) . خواهش می‌کنم چند دقیقه‌ای هوش و حواست را به آن بده. هنگامی که خود را روی آن متمرکز می‌کنی، بکوش احساس کنی که خودت، آن گل هستی. همزمان با آن بکوش احساس کنی که آن گل، دارد در ژرفای درون دل تو بزرگ می‌شود.

آنگاه بکوش خود را اندک‌اندک روی یکی از برگ‌های مشخص آن گل، متمرکز سازی. احساس کن این برگ‌گلی که تو برگزیده‌ای، شکل جنینی هستی راستین توست. پس از چند دقیقه خود را روی همه‌ی گل تمرکز بده و احساس کن که آن، همان واقعیت کیهانی است. به همین گونه پیش برو و برگرد و نخست خود را روی برگ‌گل- گونه‌ی جنینی هستی راستین تو- و سپس روی همه‌ی گل – واقعیتی که همه چیز را دربرمی‌گیرد- تمرکز بخش. خواهش می‌کنم در این کار نگذار هیچ اندیشه‌ای به کله‌ات راه یابد. بکوش دریافت و خردت را آرام آرام و آسوده‌ی آسوده نگاه داری و خواهش می‌کنم چشم‌هایت را هم نیمه ‌باز نگه داری.

پس از زمانی اندک، چشم‌ها را ببند و بکوش آن گلی را که خودت را رویش تمرکز داده بودی، در دل خود ببینی. آنگاه خود را با چشم‌های بسته روی آن گل متمرکز کن، آن هم به همان گونه‌ای که پیش از این خودت را روی گل فیزیکی که در دستت بود، تمرکز داده بودی.  

گل، بهترین نمونه‌ی پاکی است. اکنون بکوش احساس کنی که دلت مانند همان گل پاک شده.

دکتر بتسابه مهدوی

31 شهریور 1395

تهران

تمرکز روی یک تصویر

تمرکز روی یک تصویر

دکتر بتسابه مهدوی

 

توجهت را به یک تصویر بده. می‌توانی به عکس استادت ( استاد معنویت ) نگاه کنی، اما می‌توانی به چهره‌ی خود در آینه هم بنگری. هنگامی که خود را روی تصویر خود در آینه متمرکز می‌کنی، احساس کن با آن موجود فیزیکی که می‌بینی، یک‌سره یکی هستی. سپس بکوش تا به درون عکسی که داری می‌بینی، گام بگذاری. باید از درون آن بکوشی رشد کنی. تو از راه این اندیشه، رشد خواهی کرد: "یزدان مرا می‌خواهد، من به یزدان نیاز دارم." باز بگو: "یزدان مرا می‌خواهد، من به یزدان نیاز دارم. یزدان مرا می‌خواهد، من به یزدان نیاز دارم." آنگاه خواهی دید که این اندیشه‌ی یزدانی دارد آهسته و آرام در درون تو رشد می‌کند و می‌بالد و به هستی درونی و برونی تو راه پیدا می‌کند و با این کار به نیروی خرد، هستی زیستی و تنت، پاکی می‌بخشد.

زمانی که می‌خواهی تمرین تمرکز کنی، باید یک شی را برگزینی، چیزی که بی‌واسطه ترا شاد کند. اگر استاد داری، عکس او شادی بی‌واسطه‌ای را به تو خواهد بخشید. اگر استاد نداری، یک چیزی را که بسیار زیبا، یزدانی و پاک باشد، برای نمونه یک گل را برگزین.

دکتر بتسابه مهدوی
30 شهریور 1395

تهران

تمرکز روی چیزی کوچک

دکتر بتسابه مهدوی

 

اگر می‌‌خواهی توانایی خود را در تمرکز بالا ببری، خودت را با یک چیز، تا می‌شود کوچک، یکی کن. تنها آن زمان است که از نیرویی بی‌کران برخوردار خواهی شد. یزدان از آن روی نیرومند نیست که از همه چیز دور است، توان وی از اینجاست که هم در فیل و هم در مورچه هست. یزدان، همه‌تواناست، چون هر دو تای اینها را می‌تواند باشد، هم فیل و هم مورچه. وی هم بی‌کرانگی است و هم باکرانگی. و درست از همین روی که همزمان هم بی‌کران و هم باکران است، همه‌توانا هم هست. پس تو هم اگر می‌خواهی نیروی مراقبه داشته باشی، تنها به خود بی‌کرانگی بیندیش، چون نیروی بی‌کرانه‌ی یزدان در درون توست. اما هنگامی که می‌خواهی نیروی خود را از راه تمرکز گسترش بخشی، به چیزی بسیار ظریف و بسیار کوچک بیندیش.

دکتر بتسابه مهدوی

29 شهریور 95

تهران