چاکرای دوم

دکتر بتسابه مهدوی

 

چاکرای دوم بالای اندام تناسلی قرار دارد و به استخوان خاجی وصل است و مرکز احساسات نخستین تصفیه نشده، انرژی جنسی و خلاقیت می باشد. عملکرد هماهنگ چاکرای دوم باعث می شود که در ارتباط با دیگران خصوصا در برابر جنس مخالف رفتاری طبیعی داشته باشید و جریان انرژی خلاق حیات را در درون بدن و روان ذهن تان جاری احساس کنید. این هماهنگی باعث می شود که نه تنها در زندگی خودتان که برای دیگران نیز انگیزه ایجاد کنید.

 

عملکرد ناهماهنگ چاکرای دوم

بدکار کردن چاکرای دوم معمولا در سن بلوغ به وجود می آید. بیدار شدن انرژی های جنسی بی ثباتی ایجاد می کند و والدین و مربیان به ندرت توانایی آموزش درست به جوان ها را دارند که چگونه این انرژی را کنترل کنند. غالبا کمبود محبت و نوازش که ریشه در دوران کودکی دارد ممکن است بعدا به نفی یا سرکوب امیال جنسی منتهی شود، در نتیجه انرژی جنسی در را ه نامناسب، خود را نشان می دهد. اغلب با زیاده روی در رابطة جنسی، خیال پردازی و یا سرکوب امیال که گاه گاه به صورت طغیان انرژی اتفاق می افتد و هم چنین ممکن است به حالتی شبیه به اعتیاد به مواد مخدر درآید، مشاهده می شود. در اینجا انرژی جنسی درست شناخته نشده و در جهت غلط به کار برده می شود.

 

پاکسازی چاکرای دوم

مهتاب و تماشا یا لمس آب های زلال خارج از شهر چاکرای دوم را فعال می کند. ماه به خصوص در زمان بدر کامل احساسات شما را زنده می کند و باعث می شود تا پیام های روح تان را از راه تجسم و رویاهایتان بگیرید. مشاهدة‌ آب های زلال طبیعی و یا غوطه ور شدن در آن یا نوشیدن جرعه أی از آب چشمه در پاکسازی و تزکیه روح به شما کمک می کند و باعث آزاد شدن احساسات تان از گرفتگی ها و گره ها می شود به این معنا که نیروی حیات مجددا می تواند آزادانه در درون تان جاری شود. اگر بتوانید مشاهدة‌ ماه و لمس اب را همزمان تلفیق کنید اثر آن بر روی چاکرای دوم چشمگیر خواهد بود.

موسیقی درمانی رنگ درمانی رایحه درمانی چاکرای دوم

موسیقی درمانی

هرنوع موزیک که شادی و سرور ایجاد می کند برای فعال کردن چاکرای دوم مناسب است. برای آرام کردن و یا هماهنگ ساختن انرژی چاکرای دوم می توانید به صدای پرندگان،‌ صدای جریان آب ،‌ حتی نوای شرشر یک چشمه یا فوارة‌ کوچک در منزل یا خارج از منزل گوش دهید.

  

 رنگ درمانی

رنگ نارنجی روشن چاکرای دوم را فعال می کند. این رنگ عزت نفس را تقویت کرده و باعث افزایش نشاط می شود.

   

رایحه درمانی

روغن چوب صندل در تعالی رابطة‌ دو عاشق به سطح معنوی مؤثر است. علاوه بر این باعث تلفیق انرژی های معنوی در تمام سطوح فکر، احساس و عمل می شود.

 

چاکرای دوم (خاجی)

به نام سانسکریت سوادهیستانا است که مرکز پیوند نیز نامیده می‌شود و نام انگلیسی آن Sacral or sex chakra می‌باشد.

نام این چاکرا به معنی "سوا" به معنای مال خواه و "ادهیستانا" به معنای مسکن گزیدن است.

محل دقیق آن در امتداد استخوان خاجی (و از جلو در بالای آلت تناسلی، بین آلت تناسلی و ناف) قرار دارد.

 

مشخصات چاکرا:

رنگ: نارنجی

عنصر: آب

حس: چشایی

سمبل: گل نیلوفر با شش گلبرگ

اصل اساسی: خلق وجود (تولید مثل)

سنگ قیمتی مربوطه: عقیق قرمز و سنگ قمر

اندامهای مرتبط: لگن، اندامهای تولید مثل، کلیه‌ها، مثانه، تمام مایعات مثل خون، شیره معده.

غدد: غدد جنسی، تخمدانها، غده پروستات، بیضه‌ها.

هورمون: استروژن، تستوسترون

نوع موسیقی: روان مثل رقصهای محلی

نت موسیقی: رِ

بیجامانترا: وام

رایحه: روغن ylang – ylang  و چوب صندل

 

خصوصیات:

نخستین احساسات جاری شدن با زندگی و لذت‌پرستی، شهوت، خلاقیت با این چاکرا در رابطه است.

اگر این چاکرا هماهنگ و متعادل باشد در جریان زندگی و احساسات منطقی و آرام هستید و در ارتباط با دیگران باز رفتار می‌کنید. به خصوص در برابر جنس مقابل رفتار طبیعی دارید و مواردی از این قبیل.

اگر این چاکرا ناهماهنگ و نامتعادل باشد، عدم استفاده درست در سن مناسب و متوقع از توانایی جنسی است که اغلب با زیاده روی در قوه جنسی و یا سرکوب آن همراه است.

غذایی که می‌تواند از نظر رنگ این چاکرا فعال کند. پرتغال، نارنگی و هر چیز نارنجی رنگ است.

دکتر بتسابه مهدوی

8 آبان 1395

تهران

عکس نوشته 4 آبان 1395

آرام کردن خرد

آرام کردن خرد

دکتر بتسابه مهدوی

 

خرد مانند یک بچه‌میمون است. اگر بچه‌میمونی به سوی تو بدود و همواره ترا گاز و نیشگون بگیرد، باید از یک راهی رویش را کم کنی. اگر هر بار که آن بچه‌میمون نزدیکت می‌شود، ضربه‌ای به آن بزنی، خواهد دید که آزار دادن تو، گونه‌ای از پررویی است که نمی‌تواند براستی مایه‌ی آزار تو شود. تو باید همواره تا می‌شود بیدار و هشیار باشی. زمانی که یک اندیشه‌ی نایزدانی به درون تو رخنه می‌یابد، باید آن را بی‌درنگ بیرون کنی. اگر همواره بیدار و هشیار باشی، این اندیشه‌ها هم سرانجام کوتاه خواهند آمد و دیگر در پی آزارت نخواهند بود.

از همه چیز پرارزش‌تر تمرین است. خرد تو امروز رفتار همان بچه‌میمون را دارد. پیوسته به در و دیوار دلت می‌کوبد و به  آرامش دل تو گزند و آسیب می‌رساند. اما تو کاری نداشته باش که آن بچه‌میمون هر چند وقت یک‌بار سراغت می‌آید، او را بگیر و بیرون بینداز، یا آگاهانه همه‌ی توجهت را به چیز دیگری بده. اگر بگذاری آن ترا به بیراهه ببرد، بر تو چیره خواهد شد. تو باید بدانی که در این گیتی، هر کسی دارای غرور و خودپسندی و خودبینی خویشتن است. اگر تو هر بار که آن، در می‌زند، در دلت را به رویش بسته نگاه داری و هیچ محلش نگذاری، خرد هم پس از گذشت زمانی، آزار دادن ترا کسر شان خود خواهد شمرد.

 

پرسش: چرا همیشه اندیشه‌های آزاردهنده، روان مرا به بیراهه می‌کشانند؟

شری چینموی: ریشه‌ی اینکه چرا اندیشه‌ها همیشه آدم را به بیراهه می‌برند، در این نکته نهفته است که همه می‌کوشند با خرد خود مراقبه کنند. سرشت خرد به گونه‌ای است که از اندیشه پیشواز می‌کند- از اندیشه‌های خوب، از اندیشه‌های بد، از اندیشه‌های یزدانی، و از اندیشه‌های نایزدانی. اگر بخواهی با خواست خود به عنوان یک بشر، بر خرد چیره شوی، مانند این است که از یک بچه‌میمون یا یک مگس خواهش کنی دست از سرت بردارد. گاز و نیشگون گرفتن در سرشت بچه‌میمون است؛ آزار دادن انسان هم در سرشت مگس.

برای آرام ساختن خرد، نیرویی بالاتر باید باشد. این نیرو همان، توان روان است. تو باید روشنایی روان را از ژرفای دلت بیرون بکشی. تو دو اتاق داری. اتاق دل و اتاق خرد. اتاق خردت در این دم، تاریک است و بی‌تابش و ناپاک؛ آمادگی آن را ندارد که در خود را به سوی روشنایی باز کند. اما در اتاق دل را همیشه می‌توان به روی روشنایی باز کرد؛ چون آن، جایگاه روان است. هنگامی که خود را متمرکز ‌کنی و بتوانی روی واقعیتی که در ژرفای دلت نهفته است، مراقبه می‌نمایی، نه روی خرد، آن واقعیت هم گامی پیش می‌گذارد و خود را پدیدار می‌سازد. اگر در دل خود خوب فروبروی و روشنایی روان ترا در آن پیش براند، می‌توانی گام به اتاق خرد بگذاری و آن را هم روشنایی بخشی.

 

آوردن خرد به درون دل:

 

احساس کن در دلت چیزی هست که از خرد، بسیار بسیار تواناتر است. روانت را احساس کن و آن را از ژرفنای دل خود بیرون بکش.

احساس کن روان، از توانی بسیار شگرف و سترگ برخوردار است. شاید تو روان را نبینی، اما توان درونیت را به کار بکش و با آن لگام خرد را به دست خود بگیر. به خرد بگو: "تو گذاشتی من چند دقیقه‌ای آرام باشم و من برای این از تو سپاسگزارم. اما من باز هم همیشه مراقبه خواهم کرد و باز هم خواستار آرامش و روشنایی و خورسندی خواهم بود؛ و آنگاه تو باز نخواهی گذاشت کار خود را دنباله گیرم."

گریبان خرد را به سادگی بگیر و آن را در توفان درون دلت بنشان. تا او می‌گذارد مراقبه کنی، نباید اندوهی بخوری. اما زمانی که او آغاز به آزار دادن تو می‌کند و سرت را به درد می‌آورد، این یعنی باز با تو سر ناسازگاری گذاشته. باز نمی‌گذارد آرامش و روشنایی را از بالا دست‌یافت خود کنی.

خردت را بگیر و احساس کن کودکی بی‌ادب است. کودک می‌خوابد و می‌گذارد مادر مراقبه کند و یزدان را نیایش نماید. اما وی هم‌اینک بیدار است و می‌خواهد کار درست کند. می‌خواهد نگذارد مادرش دنباله‌ی نیایش خود را بگیرد و مراقبه کند و آرامش و روشنایی و خورسندی بیشتری داشته باشد. اینک مادر باید چه کند؟ او به کودک هشدار خواهد داد و خواهد گفت: "من دارم هنوز نیایش و مراقبه می‌کنم. تو نباید مرا آزار دهی، و گرنه خدمتت می‌رسم."

 دکتر بتسابه مهدوی

5 مهر 1395

تهران

عکس نوشته 27 شهریور 95