ترسندگان
ترسندگان
دکتر بتسابه مهدوی
ترسندگان در راه خدا شش گروهند :
تائبان 🍃عابدان 🍃زاهدان 🍃
عالمان 🍃عارفان 🍃صدیقان 🍃
اما تائبان را خوف است .🌸
عابدان را وجل است .🌸
زاهدان را رهبت است 🌸
عالمان را خشیت است 🌸
عارفان را اشفاق است .🌸
صدیقان را هیبت است .🌸
اما ترس برای توبه کاران است و مبتدیان و حصارهای ایمان است و سلاح مومن دربرابر گناه ..و هر کس را این ترس نیست ایمان در او نیست ...🍃🌸🍃
اما ترس زنده دلان عابد وجل است . (وجل به معنای شعور و درک ترس و خوف است ..یعنی حالتی که در انسان بر خلاف طمانینه به غلیان می افتد و انسان آرامش خود را از دست میدهد که مبادا غفلت ورزد ...تا کنون که گناهکار بوده لااقل پس از توبه جبران نماید .
🌸🍃🌸🍃
رهبت :ترس زاهدان است که عیش خود از میان برده و و از خلق بریده است وباطنا از جهان و جهانیان جدا شده ..همه ی وجود خود را غرامت میبیند و همه ی سخنان خود را شکایت مینگرد و همه کردار خود را ناچیز ..گهی چون غرق شدگان فریادرس خواهد و گهی چون نوحه گران دست بر سر زند و گهی چون بیماران آه کشد ...و ترسش از این است که مقبول درگاه حق نباشد و این ترس وقتی امتداد داشته باشد صاحب آن را راهب میگویند و اگر در معرفت و لطف حق غرق گردد و فقط مناظر جلالی حق را در ننگرد و رو به سوی اذکار جمالی و تعمق در آیات رحمت حق نماید رو به سوی اشفاق میگذارد .
🍃🌸🍃🌸🍃
اما عالمان را ترس خشیت است ..وقتی به مرحله علم میرسی ...دیگر خاشع میشوی و تعظیم و بزرگی خداوند مینمایی و آنقدر عظمت حق بر دلت خواهد نشست که در قلبت خشیتی ترس وار پدید خواهد آمد از جبروت او ...و از اینکه در گذشته خود چقدر نادان بودی و اهمال کار و تا به چه اندازه ممکن است باز غافل باشی و هنوز نادان ...و در اعمالت باز نادان باشی.. ترسی در دل خواهی داشت که به آن خشیت میگویند .
🍃🌸🍃🌸🍃🌸
اما اشفاق ترس عارفان است .ترسی همراه با تسلیم ...ترسی که نه پیش دعا حجاب گذارد و نه پیش فراست بند ..نه پیش امید دیوار ...ترسی است گدازنده و کشنده که جوارح را آب نماید و گاه درد در ناحیه قفسه سینه از اشفاق و شکاف در دل احساس میگردد ...و تا در باطن چنین کسی ندا لا تخافوا و لا تحزنو پدید نیاید آرام نگیرد....دل این ترسنده را در ابتدا سوزانند و سپس نوازند و بعد به سوی خود خوانند اما او نه از سوختن آه کشد و نه از چیزی بنالد .چنین کسی سر آخر بر اثر این ترس و سوز و گداز به فواد در دل نائل گردد .
🌸🍃🌸🍃🌸🍃
پس از اشفاق ...بیم هیبت است که آن بیم صدیقان است ...بیمی که از عیان خیزد و دیگر بیم ها از بیان ...چیزی در دل تابد چون برق ...نه کالبد آنرا تابد نه جان آنرا طاقت آورد که با وی بماند و بیشتر این حالت حتی در وجد و سماع و بی خبری اتفاق میافتد ناگهان چون صاعقه بر دل عارف مینشیند ...
🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸
- ۰ نظر
- ۳۰ مرداد ۹۵ ، ۱۱:۱۴