امید به عنوان یک مانع

دکتر بتسابه مهدوی

 امید عامل مهمی است؛ زیرا می تواند مشکل تحمل لحظه ی موجود را سبک تر کند. اگر امیدوارتر باشیم که فردا اوضاع بهتر خواهد بود، امروز می توانیم سختی را تحمل کنیم. این نهایت کاری است که امید می تواند برای ما انجام دهد؛ یعنی سختی را قابل تحمل سازد. وقتی عمیقن درباره ی ماهیت امید می اندیشیم، چیز بسیار غم انگیزی می بینیم. ما با امیدمان به آینده می چسبیم و انرژی ها و توانایی های خود را در زمان حال متمرکز نمی کنیم. ما امید را برای آن بکار می بریم که قبول کنیم در آینده، اتفاق بهتری خواهد افتاد و به آرامش خواهیم رسید. در این جا امید، به صورت یک مانع در می آید. اگر بتوانیم امید را فراموش کنید، میتوانید خود را به طور کامل به لحظه ی اکنون بیاورید و شادمانی را کشف کنید که هم اکنون موجود است.

وقت برای تربیت کردن ، انتقاد و نصیحت کردن دیگران زیاد است. حالا و درست در همین لحظه فقط توجه و محبت تان را به دیگران ابراز کنید. لبخند زدن، گوش دادن و همدردی کردن با دیگران و به کار بردن واژه هایی مهربانانه که می توانند نگرانی را از بین ببرند نشانه هایی از توجه و حمایت هستند. می توانید حمایت و توجه تان را با کارهای کوچک مانند ریختن یک فنجان چای با عسل، پختن غذایی با عشق و یا ماساژ شانه های طرف مقابل نیز نشان دهید. هر روزبه کاری کوچک فکر کنید که با انجامش می توانید از خودتان و دیگران حمایت کنید. شاید این کار لبخند زدن به صندوق دار فروشگاه باشد یا اینکه به یک نفر بگویید چقدر شغل خوبی دارد و کارش را چقدر خوب انجام می دهد. زود باشید کمی خلاق باشید کارهایی را انجام دهید که با تمام وجود مایل به انجامشان هستید. لازم نیست دست به کارهایی بزنید که دوست ندارید. مهربانی تان را در قالب واژه ها و رفتار ابراز کنی