چهارمرتبه صدا

دکتر بتسابه مهدوی

 

وایکهاری (Vaikhari): کلماتی که به زبان آورده می‌شود. این حالت متراکم و قابل شنیدن و در بالاترین حد افتراق قرار دارد. این کلمه در واقع فکری است که به شکل کد یعنی به زبان رایج ترجمه شده است. این حالت به عنوان کلمه بر زبان آورده شده و عینی‌ترین و مادی‌ترین حالت فکر است.

مادهیاما(Madhyama): ارتعاش ذهنی. سخنگو در مورد زبان فکر می‌کند و کلماتش را از طریق یک منشور ذهنی متأثر از پیش‌پندارها، تأثیرات، احساسات و دیگر محدودیت‌ها انتخاب می‌کند.

پاشیانتی(Pashyanti): حالت تلپاتیک. فرد در این حالت حقیقتاً می‌تواند فرم فکر را حس کند. این حالت، مرحله جهانی است که در آن تمامی افکار به وجود می‌آیند و شکل می‌گیرند. در این حالت هیچ افتراق یا تمایزی میان افکار، نام‌ها و فرم‌ها وجود ندارد. یک فرد هندی، یک اسکیمو، یک آلمانی و یا یک بانتو می‌توانند به یک گل نگاه کنند و فکر آن را در یک زمان با یک زبان غیرکلامی تجربه کنند.

پارا (Para): چهارمین و بالاترین حالت که حالتی فوق طبیعی و متعالی است. این حالت به فرم هیچ طول موج خاصی در نیامده است و از همه نام‌ها و فرم‌ها برتر است. پارا شالوده ثابت و اساس کلیه زبان‌هاست. انرژی خالص یا شاکتی است. پارا به عنوان صدای بالقوه یکپارچه با سابدابرهمن یعنی ارتعاش ملکوتی که همه چیز را به هم می‌پیوندد در ارتباط است.

 

به کار بردن ارتعاشات صدا برای مراقبه

مراقبه جاپا روشی است برای هدایت آگاهی از پایین‌ترین مرحله به بالاترین مرحله فکر خالص. مانترا که به شکل زبانی یا ذهنی تکرار می‌شود خود را به مرتبه تلپاتیک و فراتر از آن به مرتبه فوق طبیعی ارتقا می‌دهد. فرد از سعادت بهره‌مند نمی‌شود، بلکه خود سعادت می‌شود. این تجربه، تجربه واقعی مراقبه است. قدرت صدا خارق‌العاده است. صدا علاوه بر تصویر و فرم می‌تواند تولید ایده، احساسات و تجربیات کند. ذهن تنها با شنیدن کلمات می‌تواند احساس رنج یا شادی کند. اگر کسی فریاد بکشد "مار، مار" همه فوراً از ترس بالا می‌پرند. وقتی نام یک چیز عادی این دنیا چنین نیرویی دارد، می‌توانید نیرویی را که در نام خداوند وجود دارد تصور کنید. جاپا یکی از مستقیم‌ترین راه‌های خودشناسی و آگاهی کیهانی محسوب می‌شود. جاپا، گرد و غبار ذهن، عصبانیت، حرص و طمع و دیگر ناخالصی‌هایی را که نور درونی فرد را می‌پوشاند از وجود شخص می‌زاید. مراقبه جاپا اگر با ایمان، اعتقاد و خلوص انجام شود نیروی شاگرد معنوی را افزایش داده و فضایل و ماهیت ملکوتی حاکم بر مانترا را به فرد ارزانی می‌دارد.

خداوند باریتعالی یک وجود و ماهیت فردی نیست بلکه او تجربه‌ای است که در یک طول موج مشخص حس می‌شود. جاپا در ذهن فرد فرم ماهیت ملکوتی مربوط به مانترا را ایجاد می‌کند. با تمرین‌های مداوم، این فرم به مرکز آگاهی فرد تبدیل می‌شود و می‌توان آن را مستقیماً شناخت. بنابراین مانترای ماهیت ملکوتی، خود ماهیت ملکوتی است. تکرار همراه با تمرکز بر روی مفهوم مانترا و خصوصیات ماهیت ملکوتی مشخص، موجب شناخت سریع خداوند می‌شود.

#بتسابه #مهدوی