عشق بخش 1

دکتر تسابه مهدوی

 ازخدابخواه که عشق را روزی ات کند.

از خواستن وباز خواستن خسته نباش .

 نفس عادت کرده تا بخواهد با شتاب دریافت کند.

 اما  دراین  مسیر بعد از طلب باید که صبر کنی .

 صبر تو رازلال می کند وپوسته های ضخیم نفس را می تراشد.

اگر بدانی که صبوری دردل طلب است ان وقت بذیرش ان برایت اسان خواهدشد.

اگر در این راه نگاهی دلت را لرزاند صدایی تو رابه سوی خدا خواند ودست نوازشی تو

 را نواخت همه این احوال را تجلی خالق در مخلوق بدان.

ان وقت است که تو بی واسطه نفس به سلوک عاشقی با می گذاری و

 وقتی مجذوب شدی می توانی دیگران رانیز جذب کنی .

از تصور هر تملکی رها شو ازقدرت وشهرت بپرهیز.

ان وقت می بینی که وقتی اعتماد می کنی و از زمین کنده می شوی

 در اغوش امن الهی  هم به دانش حقیقی و حکمت درون راه می یابی و

هم از گنجینه های پربرکت الهی توانگرخواهی شد.و

 به مقامی ومرتبه ای صعود می کنی که فرشته های اسمانی به ان سجده کردند.

و این پاداش کسانی است که طلب کردندو با صبوری در استانه رحمت الهی زانو زدند.

مشخصات نیمکره های راست و چپ بدن

دکتر بتسابه مهدوی

ما دو نیمکرده داریم یکی راست و دیگری چپ است. هنگامی که ما از دو نمی کره راست و چپ استفاده می کنیم قدرتمان  چندین برابر می شود چون شباهتی بین نیمرکره راست و ضمیر ناخود گاه می باشد گفته شده شاید ناخوداگاه در نیمکره راست است هم اکنون مشخصات ناخوداگاه راباهم بررسی می کنیم نیمکره راست حرکات چپ بدن را کنترل می کند. غیرعقلانی، احساسی، مشهور جایگاه سازها و آوازه ها، حافظه دائم، پرتاب اشیاء موسیقی، تخیل، تجسم، احساسات و خلاقیت، حرکات موزون است.

نیمکره چپ استعدال و استقلال عقلانی است حرکت راست بدن را کنترل می کند. ریاضیات، منطق، فلسفه، تحلیل گرایی، زبان دوم و کلام است، اعداد است.

   ضمیر ناخودآگاه ساده لوح است مانند یک بچه طبق آخرین اطلاعات برنامه ریزی می شود و فیلتر تحریک و تعلیم است. اطلاعاتش را از حواس پنج گانه می گیرد . تولید و جایگاه باورها کانون عادتهاست. هیچ کاری انجام نمی دهد مگر مفید واقع شود.. و محل ثبت اطلاعات دائمی است و اطلاعات را اسکن می کند.

لحظاتی که ناخودآگاه در دسترس می باشد  برنامه ریزی ضمیر ناخودآگاه از طریق تصویر و تمثیل و احساس است توی شرایط آلفا، خواب طبیعی و هیپتونیزم در زمان کودکی و در دسترس است  احساسات شدید، جملات تأکیدی و تکرار آنها غیرمستقیم برنامه ریزی می‏شود.

ما از دو نیمکره راست و چپ باید همزمان استفاده کنیم.

   ضمیر ناخودآگاه مثل بچه عمل می کند وقتی به او می گویید لولوء آمد سریع می پذیرد. هر پیامی را به او بدهید او می پذیرد حالا اگر بگویید من بدبختم اون می پذیرد. حالا چه پیام را خودتان بگویید چه کسی دیگر به شما این پیام را برساند پس باید سعی کنید همیشه آخرین اطلاعات را درست و کامل به ضمیر ناخودآگاهتان بدهید و آخرین اطلاعات را خودمون به خودمون بدهیم. اگر جایی رفتیم که فضای آنجا منفی بود و یا شخصی حرف منفی به ما زد ما باید خودمان به خودمان اطلاعات مثبت و حسام بدهیم.

قانون عادتها در جایگاهی قرار دارد که در ضمیر ناخودآگاه است برای همین می گوییم ترک عادت موجب مرض است. و ما نمی توانیم عادتهایمان را ترک کنیم.

 

حال می خواهیم بدانیم برای ترک عادت باید چه کار کنیم؟

باید کار دیگری را جایگزین کنیم. مثال در شرایط عصبانیت  که همیشه شما غذا می خرید  واین جایگزینش این است که آب بخورید.

اگر می خواهیم باوری را در ضمیر ناخودآگاهمان عوض کنیم یا بسازیم باید آن را تکرار کنیم. فقط رمزش تکرار و تمرین است.

ضمیر ناخودآگاهتان قدرت پردازش ندارد. فعل های منفی شما را نمی گیرد. وقتی می گویید من بدبخت نیستم او درک می کند که شما می گویید من بدبخت هستم پس باید بگوید من خوشبخت هستم.

 شما می توانید جملات تأکیدی مثبت را در هر جایی قرار دهید. در روی در یخچال، در ماشین، روی میزتان، اگر حتی خواب باشید و از خواب بیدار شوید بدون اینکه دقت کنید آن را به ضمیر ناخودآگاهتان پیام می دهید. یا در کیفمان قرار دهیم. و هرازگاهی آنها را درآورده و مرور نمایید.

پس از این به بعد خیلی خیلی باید مواظب کلامتان باشید. به جای اینکه بگویید مشکل دارم بگویید مسئله دارم. به جای اینکه بگویید دستتان درد نکند بگویید خدا قوت و به جای اینکه بگوئید شکست خورده ام بگویید تجربه کسب کرده ام.

عبارات تاکیدی بخش 2

بتسابه مهدوی

افکار خود را در قالب تجسمات و کلمات مثبت مدیریت کنید تا به آرزوهای بزرگ زندگیتان به شکلی باور نکردنی دست یابید،

 ما به شما کمک می کنیم تا به این معجزه ی بزرگ دست یابید،

 افکار به اجسام تبدیل می شوند و ما به هرآنچه که می اندیشیم ، در واقع آن را جذب می کنیم؛

 کائنات را به خدمت خود بگیرید؛

 

اراده انسان در مسیر اراده کائنات است.

این قانون بسیار همه گیر و دقیق است و به زبان اعداد محاسبه و اعمال میشود؛

اگر انسان عدد هفت بخواهد ، کائنات عدد هفت را به او میدهد و اگر منفی هفت بخواهد ، کائنات باز بی هیچ حرکت دلسوزانه ای ، این کسری را به انسان اهدا میکند ، یا مثلا عدد پنجاه یا منفی سی و پنج ،

هر چه انسان اعداد و کدهای مثبت یعنی ثروت و سلامت و سعادت و خوشی و ... وارد کند ، کائنات نیز همان اعداد وکدها را رمزگشایی کرده و به انسان میدهند ، و باز هر چه اعداد و کدهای منفی وارد کند ، همانها رمز گشایی شده و به غم و اندوه و فلاکت و بدبختی و ناکامی تبدیل میشوند .

و این عدد و کد دادن ها بسیار ساده و فقط با فکر کردن انجام میپذیرد و نه با حل معادله های پیچیده ی دو متری!

کار کائنات رمزگشاییست ، نه تشخیص ؛

یعنی کاملا هشیارانه و دقیق کدهای انسان را دریافت میکند و آنها را رمزگشایی میکند ، اما هیچ قدرت تشخیصی در مثبت یا منفی بودن کدهای وارده ندارد ، و همه ی کدها را باز کرده و به خود انسان کدگذار باز میگرداند.

وقتی انسان مثلا به بدبختی فکر میکند یا درباره اش حرف میزند ، کائنات توجهی نمیکند که انسان با نیت خواستن به آن فکر میکند یا با نیت نخواستن. درواقع فکر کردن به چیزی نیت است ، نه خواستن یا نخواستن آن . و دقیقا همان بدختی را به او کادو میدهد!

"نمیخواهم" قراردادی بین انسانهاست ، و کائنات چنین زبانی را نمیفهمد، (که البته زبان بیهوده ایست)

 

در واقع انسان دانه را میکارد و آب میدهد و وظیفه ی کائنات رویاندن و بزرگ کردن آن دانه است و برایش هیچ فرقی نمیکند که آن دانه ، دانه ی لوبیای سحر آمیز (که نردبان رسیدن به تخم طلاست) باشد و یا دانه ی گیاه آدمخوار!

دانه ی گل خوشبو و میوه خوشمزه باشد یا دانه ی خار تیز و برنده ؛

و باز برای کائنات هیچ فرقی نمیکند که عدد وارده منفی هفت باشد یا منفی هفت هزار ،

مثبت هفت باشد یا مثبت هفت هزار میلیارد ،

هرچه انسان دانه بیشتر و موثرتری بکارد ، محصول بیشتر و موثرتر برداشت میکند.

اگر گندم بسیار بکارد ، گندم بسیارتر برداشت میکند و اگر خار بسیار بکارد ، خار بسیارتر برداشت میکند،

و نمونه ی موثرتر اینکه اگر دانه ی لوبیای سحرآمیز بکارد ، به تخم طلا رسیده و ثروتمند میشود واگر دانه ی گیاه آدمخوار بکارد ، طعمه ی کاشته ی خویش میشود.

اگر انسان خوبی ها و شادی ها و خوشبختی ها را اراده کند ، کائنات نیز همانها را برایش اراده و فراهم می کند.

و اگر انسان در تفکر ناکامی و غم و بدبختی و شکست باشد ، باز کائنات بی هیچ اعتراضی به این خواسته و اراده ی (شاید ناخودآگاه) انسان احترام میگذارد و شرایط آن را به نحو احسن فراهم میسازد ؛

در واقع این همان قانون آفرینش جهان بر پایه ی حساب و کتاب است.

کائنات همان علامتی را جلوی اعداد انسان قرار می دهد که خود انسان به او نشان می دهد. اگر انسان به کائنات علامت مثبت (+) نشان داده باشد ، کائنات نیز در معادله اش علامت مثبت قرار می دهد ، و اگر انسان علامت منفی (-) وارد کرده باشد ، کائنات نیز بی چون و چرا اطاعت می کند.

عبارات تاکیدی بخش 1

_{دکتر بتسابه مهدوی}

افکار خود را در قالب تجسمات و کلمات مثبت مدیریت کنید تا به آرزوهای بزرگ زندگیتان به شکلی باور نکردنی دست یابید،

 ما به شما کمک می کنیم تا به این معجزه ی بزرگ دست یابید،

 افکار به اجسام تبدیل می شوند و ما به هرآنچه که می اندیشیم ، در واقع آن را جذب می کنیم؛

 کائنات را به خدمت خود بگیرید؛

 

اراده انسان در مسیر اراده کائنات است.

این قانون بسیار همه گیر و دقیق است و به زبان اعداد محاسبه و اعمال میشود؛

اگر انسان عدد هفت بخواهد ، کائنات عدد هفت را به او میدهد و اگر منفی هفت بخواهد ، کائنات باز بی هیچ حرکت دلسوزانه ای ، این کسری را به انسان اهدا میکند ، یا مثلا عدد پنجاه یا منفی سی و پنج ،

هر چه انسان اعداد و کدهای مثبت یعنی ثروت و سلامت و سعادت و خوشی و ... وارد کند ، کائنات نیز همان اعداد وکدها را رمزگشایی کرده و به انسان میدهند ، و باز هر چه اعداد و کدهای منفی وارد کند ، همانها رمز گشایی شده و به غم و اندوه و فلاکت و بدبختی و ناکامی تبدیل میشوند .

و این عدد و کد دادن ها بسیار ساده و فقط با فکر کردن انجام میپذیرد و نه با حل معادله های پیچیده ی دو متری!

کار کائنات رمزگشاییست ، نه تشخیص ؛

یعنی کاملا هشیارانه و دقیق کدهای انسان را دریافت میکند و آنها را رمزگشایی میکند ، اما هیچ قدرت تشخیصی در مثبت یا منفی بودن کدهای وارده ندارد ، و همه ی کدها را باز کرده و به خود انسان کدگذار باز میگرداند.

وقتی انسان مثلا به بدبختی فکر میکند یا درباره اش حرف میزند ، کائنات توجهی نمیکند که انسان با نیت خواستن به آن فکر میکند یا با نیت نخواستن. درواقع فکر کردن به چیزی نیت است ، نه خواستن یا نخواستن آن . و دقیقا همان بدختی را به او کادو میدهد!

"نمیخواهم" قراردادی بین انسانهاست ، و کائنات چنین زبانی را نمیفهمد، (که البته زبان بیهوده ایست)

 

در واقع انسان دانه را میکارد و آب میدهد و وظیفه ی کائنات رویاندن و بزرگ کردن آن دانه است و برایش هیچ فرقی نمیکند که آن دانه ، دانه ی لوبیای سحر آمیز (که نردبان رسیدن به تخم طلاست) باشد و یا دانه ی گیاه آدمخوار!

دانه ی گل خوشبو و میوه خوشمزه باشد یا دانه ی خار تیز و برنده ؛

و باز برای کائنات هیچ فرقی نمیکند که عدد وارده منفی هفت باشد یا منفی هفت هزار ،

مثبت هفت باشد یا مثبت هفت هزار میلیارد ،

هرچه انسان دانه بیشتر و موثرتری بکارد ، محصول بیشتر و موثرتر برداشت میکند.

اگر گندم بسیار بکارد ، گندم بسیارتر برداشت میکند و اگر خار بسیار بکارد ، خار بسیارتر برداشت میکند،

و نمونه ی موثرتر اینکه اگر دانه ی لوبیای سحرآمیز بکارد ، به تخم طلا رسیده و ثروتمند میشود واگر دانه ی گیاه آدمخوار بکارد ، طعمه ی کاشته ی خویش میشود.

اگر انسان خوبی ها و شادی ها و خوشبختی ها را اراده کند ، کائنات نیز همانها را برایش اراده و فراهم می کند.

و اگر انسان در تفکر ناکامی و غم و بدبختی و شکست باشد ، باز کائنات بی هیچ اعتراضی به این خواسته و اراده ی (شاید ناخودآگاه) انسان احترام میگذارد و شرایط آن را به نحو احسن فراهم میسازد ؛

در واقع این همان قانون آفرینش جهان بر پایه ی حساب و کتاب است.

کائنات همان علامتی را جلوی اعداد انسان قرار می دهد که خود انسان به او نشان می دهد. اگر انسان به کائنات علامت مثبت (+) نشان داده باشد ، کائنات نیز در معادله اش علامت مثبت قرار می دهد ، و اگر انسان علامت منفی (-) وارد کرده باشد ، کائنات نیز بی چون و چرا اطاعت می کند.