ستاره هفت پر

دکتر بتسابه مهدوی

 

ستاره ی هفت پر (The Seven Pointed Star) نام کتاب مقدس مذهب هفت (The Faith of Seven) است. این کتاب بر اساس جنبه های مختلف خداوند، مورد پرستش پیروان این مذهب به بخش های گوناگون، مانند کتاب دوشیزه (Maiden's Book)، تقسیم شده است.

 

در ستاره ی هفت پر آمده است که مادامی که انسانی با تقوا، به سلاح ایمان مجهز باشد، ارواح و وایت ها (Wights) قادر به آسیب رساندن به وی نخواهند بود. هم چنین به گفته ی این کتاب مردمان معمولی باید از اربابان خود اطاعت کنند و اربابان از شاهان خود و شاهان نیز باید مطیع هفت جنبه ی گوناگون خداوند یکتا باشند. سپتون مریبالد (Septon Meribald) قادر به خواندن و نوشتن نیست ولی ستاره ی هفت پر را حفظ است.

 

فراز هایی از ستاره ی هفت پر

... و پدر دستان خود را به سوی آسمان برد و هفت ستاره برچید و سپس آنها را یک به یک بر پیشانی هوگور از هیل نهاد و از برای وی تاجی درخشان ساخت ...

... و دوشیزه دختری به نرمی بید با چشمانی زلال هم چون آب نزد او برد و هوگور اهل هیل اعلام کرد که وی را به همسری خواهد گرفت. پس مادر وی را بارور نمود و عجوزه پیشگویی کرد که وی از برای شاه چهل و چهار پسر قدرتمند خواهد آورد. جنگجو قوت به بازوان آنها داد و آهنگر از برای هر یک زرهی آهنین ساخت ..

 

مشخصات حضرت سلیمان (ع) و نمونه‎هائی از عظمت او

دکتر بتسابه مهدوی

 

 یکی از پیامبران بزرگی که هم دارای مقام نبوّت بود و هم دارای حکومت بی‎نظیر و بسیار وسیع، حضرت سلیمان بن داوود ـ علیه السلام ـ است که نام مبارکش هفده بار در قرآن آمده است. او با یازده واسطه به حضرت یعقوب ـ علیه السلام ـ می‎رسد و از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل می‎باشد.

سلیمان ـ علیه السلام ـ حکومت وسیعی به دست آورد که در آن جنّ و انس و پرندگان و چرندگان و باد، همه تحت فرمان او بودند، و بر سراسر زمین فرمانروایی می‎نمود.

 

خداوند در تمجید او می‎فرماید: ما سلیمان را به داوود ـ علیه السلام ـ بخشیدیم، چه بنده خوبی! زیرا همواره با خدا ارتباط داشت و به سوی خدا بازگشت می‎کرد و به یاد او بود.»

قرآن در آیه 12 و13 سوره سبأ، گوشه‎ای از عظمت و امکانات وسیع سلیمان را بازگو کرده و چنین می‎فرماید:

«و برای سلیمان ـ علیه السلام ـ باد را مسخّر کردیم که صبحگاهان مسیر یک ماه را می‎پیمود، و عصرگاهان مسیر یک ماه را، و چشمه مس (مذاب) را برای او روان ساختیم، و گروهی از جنّ پیش روی او به اذن پروردگارش کار می‎کردند، و هر کدام از آنها که از فرمان ما سرپیچی می‎کرد، او را عذاب آتش سوزان می‎چشاندیم. آنها هر چه سلیمان ـ علیه السلام ـ می‎خواست برایش درست می‎کردند، معبدها، تمثالها، ظروف بزرگ غذا همانند حوضها، و دیگهای ثابت (که از بزرگی قابل حمل و نقل نبود، و به آنان گفتیم: ) ای آل داوود! شکر (این همه نعمت را) بجا آورید، ولی عده کمی از بندگان من شکر گزارند.

 

آری خداوند مواهب عظیمی به این پیامبر بزرگ داد، مرکبی بسیار سریع و تندرو که با آن می‎توانست در مدتی کوتاه، سراسر کشور پهناورش را سیر کند، موادّ معدنی فراوان برای انواع صنایع و نیروی فعال کافی برای شکل دادن به این مواد معدنی به او عطا کرد. او با بهره گیری از این وسایل، معابد بزرگی ساخت. و مردم را به عبادت خدای یکتا ترغیب نمود، و برای پذیرایی از لشکریان و مستضعفان، امکانات وسیعی در اختیارش قرار گرفت و در برابر این همه مواهب، خداوند به او دستور شکرگزاری داد.

حضرت سلیمان در سیزده سالگی حکومت را به دست گرفت و چهل سال حکومت کرد و در سن 53 سالگی از دنیا رفت.

عظمت مقام ظاهری و باطنی حضرت سلیمان ـ علیه السلام ـ بسیار وسیع و بی‎نظیر بود. در این جا در میان صدها نمونه، به سه نمونه زیر توجه کنید:

 

1. دعای مورچه

در زمان حضرت سلیمان، بر اثر نیامدن باران، قحطی شدید به وجود آمد. ناچار مردم به حضور حضرت سلیمان آمدند و از قحطی شکایت کردند و درخواست نمودند تا حضرت سلیمان ـ علیه السلام ـ برای طلب باران، نماز «استسقاء» بخواند.سلیمان ـ علیه السلام ـ به آنها گفت: فردا پس از نماز صبح، با هم برای انجام نماز استسقاء به سوی بیابان حرکت می‎کنیم.

 

فردای آن روز مردم جمع شدند و پس از نماز صبح، به طرف بیابان حرکت کردند. ناگهان سلیمان ـ علیه السلام ـ در مسیر راه مورچه‎ای را دید که پاهایش را روی زمین نهاده و دستهایش را به سوی آسمان بلند نموده و می‎گوید: «خدایا ما نوعی از مخلوقات تو هستیم و از رزق تو، بی‎نیاز نیستیم. ما را به خاطر گناهان انسانها به هلاکت نرسان.»

 

سلیمان ـ علیه السلام ـ رو به جمعیت کرد و فرمود: «به خانه‎هایتان باز گردید، خداوند شما را به خاطر غیر شما (مورچگان) سیراب کرد!» در آن سال آن قدر باران آمد که سابقه نداشت. آری گناه موجب بلا از جمله قحطی خواهد شد.

 

2. گریز از مرگ!!

در زمان حکومت حضرت سلیمان ـ علیه السلام ـ ، مردی ساده اندیش، در حالی که سخت ترسیده و وحشت کرده بود و چهره‎اش زرد و لبهایش کبود شده بود به سرای سلیمان ـ علیه السلام ـ پناهنده شد و با عجز و لابه گفت: «ای سلیمان به من پناه بده».

سلیمان به او گفت: «چه شده؟»

او عرض کرد: «عزرائیل با خشم به من نگاه کرد، وحشت کردم، از شما تقاضای عاجزانه دارم که به باد فرمان بدهی که مرا به هندوستان ببرد تا از بند عزرائیل رهایی یابم.

سلیمان به تقاضای او توجه کرد.

باد را فرمود تا او را شتاب بُرد سوی خاک هندستان بر آب

روز بعد، سلیمان ـ علیه السلام ـ ، عزرائیل را دید و گفت: «چرا به این بینوا، با دیده خشم آلود، نگاه کردی که از وطن، آواره و بی‎خانمان شد».

عزرائیل گفت: «خداوند فرموده بود که من جان او را در هندوستان قبض کنم و چون او را در این جا دیدم، از این رو در فکر فرو رفتم و حیران شدم؛ با تعجّب گفتم اگر او دارای صد پر هم باشد و به طرف هندوستان پرواز کند، به آن جا نمی‎رسد:

چون به امر حق به هندوستان شدم دیدمش آن جا و جانش بِستُدم

به هندوستان رفتم و دیدم او آن جا است، و در نتیجه جانش را گرفتم.»

 حضرت سلیمان,داستان حضرت سلیمان,زندگی حضرت سلیمان

 

3. پاسخ جنّ بزرگ، به سؤالات سلیمان

حضرت سلیمان ـ علیه السلام ـ از پیامبرانی بود که خداوند او را بر جنّ و انس و... مسلّط نموده بود. روزی چند نفر از اصحاب خود را همراه یکی از جنّهای بزرگ و گردنکش فرستاد، تا چند ساعتی به میان مردم بروند و گردش کنند و سپس بازگردند و به اصحاب فرمود: در این سیر و سیاحت هر چه را از آن جنّ شنیدید به خاطر بسپارید و وقتی نزد من آمدید برای من بیان کنید.

 

آنها همراه آن جنّ سرکش حرکت کردند تا به بازار رسیدند و امور زیر را از آن جنّ دیدند:

1. دیدند آن جنّ به آسمان نگاه کرد و سپس به مردم نگریست و سرش را تکان داد.

2. از آن جا عبور نمودند تا به خانه‎ای رسیدند، شخصی از دنیا رفته و بستگان او گریه می‎کنند. آن جنّ وقتی که آن منظره را دید خندید.

3. از آن جا عبور نمودند و افرادی را دیدند که سیر را با پیمانه می‎فروشند، ولی فلفل را با وزن (و سنجش دقیق ترازو) می‎فروشند. آن جنّ با دیدن آن منظره خندید.

4. از آن جا عبور نمودند و به گروهی رسیدند. دیدند آنها ذکر خدا می‎گویند و به یاد خدا به سر می‎برند، ولی گروه دیگری در کنار آنها هستند و به امور بیهوده و باطل سرگرم می‎باشند. آن جنّ سرش را تکان داد و لبخند زد.

یاران سلیمان ـ علیه السلام ـ ، از این سیر و عبور بازگشتند و جریان را (در چهار مورد فوق به سلیمان ـ علیه السلام ـ گزارش دادند.

سلیمان ـ علیه السلام ـ آن جنّ را احضار کرد و از او از چهار موضوع مذکور پرسید:

1. وقتی که به بازار رسیدی، چرا سرت را به آسمان بلند نمودی. و سپس به زمین و مردم نگاه کردی و سرت را تکان دادی؟

جنّ گفت: فرشتگان را بالای سر مردم دیدم که اعمال آنها را با شتاب می‎نوشتند. تعجّب کردم که آنها این گونه با شتاب می‎نویسند ولی انسانها آن گونه با شتاب سرگرم (امور مادی خود) هستند.

2. وقتی که به خانه‎ای وارد شدی، شخصی مرده بود و حاضران گریه می‎کردند، چرا خندیدی؟

جنّ گفت: خنده‎ام از این رو بود که آن شخص مرده، به بهشت رفت، ولی حاضران (به جای خوشحالی) گریه می‎کردند.

3. چرا وقتی که دیدی سیر را با پیمانه، و فلفل را با وزن می‎فروشند خندیدی؟

جنّ گفت: ازاین رو که دیدم سیر را با آن همه ارزش، که کیمیای درمان است با پیمانه می‎فروشند، ولی فلفل را که مایه بیماری است با وزن دقیق به فروش می‎رسانند! از این رو از روی تعجّب خندیدم.

4. چرا در مورد آن دو گروه که یکی در یاد خدا و دیگری سرگرم لهو و امور بیهوده بودند، سر تکان دادی و خندیدی؟

جنّ گفت: زیرا تعجب کردم که دو گروه، هر دو انسانند، ولی گروه اول بیدار در یاد خدایند، اما گروه دوم غافل و سرگرم در بیهودگی هستند.

قضاوت سلیمان، و جانشینی او از داوود ـ علیه السلام ـ

حضرت داوود ـ علیه السلام ـ (از پیامبران خدا بود و سالها در میان قوم خود، به هدایت مردم پرداخت. در اواخر عمر) از طرف خدا به او وحی شد: «از خاندان خود، وصی و جانشین برای خود تعیین کن».

حضرت داوود ـ علیه السلام ـ چندین فرزند (از همسران مختلف) داشت. یکی از پسرانش نوجوانی بود که مادر او نزد حضرت داوود ـ علیه السلام ـ به سر می‎برد، و داوود ـ علیه السلام ـ مادر او را (که یکی از همسرانش بود) دوست داشت.

حضرت داوود ـ علیه السلام ـ پس از دریافت وحی مذکور، نزد آن همسرش آمد و به او گفت: «خداوند به من وحی کرده تا از خاندانم، یکی از آنها را برای خود وصی و جانشین قرار ‎دهم.»

همسر داوود: خوب است که آن وصی، پسر من باشد.

داوود: من نیز، قصدم همین بود، ولی در علم حتمی خدا گذشته که وصی من «سلیمان» (پسر دیگرم) است.

از سوی خدا وحی دیگری به داوود ـ علیه السلام ـ شد که قبل از رسیدن فرمان من شتاب نکن.

از این وحی، چندان نگذشت که دو مرد که با هم مرافعه و نزاع داشتند به حضور حضرت داوود ـ علیه السلام ـ برای قضاوت آمدند. آنها به داوود ـ علیه السلام ـ گفتند: یکی از ما دامدار است، و دیگری باغدار می‎باشد.

خداوند به داوود ـ علیه السلام ـ وحی کرد: پسران خود را نزد خود جمع کن و به آنها بگو هر کس در مورد نزاع این دو نفر باغدار و دامدار، قضاوت صحیح کند او وصی تو بعد از تو است.

ستاره داود نمادی ایرانی

دکتر بتسابه مهدوی

 

ما میدانیم که این نماد کاملا ایرانی است و متعلق به ایران باستان میباشد. دقیقا مانند چلیپا که همان صلیب شکسته معروف میباشد.

 

تاریخچه شکل گیری ستاره داود در فارسی و انگلیسی

 

در قرن دوازده میلادی در استان آذربایجان (غربی) خانواده های یهودی به شکل پراکنده زندگی می کردند. یکی از این خانواده ها کودکی داشت که نامش مناخیم بود. پدر مناخیم خاخامی به نام سلیمان بود و از این رو وی به مناخیم بن سلیمان معروف شد. احتمال قوی این است که محل سکونت وی شهر کنونی سلماس بوده است.

 

در هر صورت او و در رشته های مرتبط بة اعتقادات یهودیان از جمله تورات – تلمود – تصوف و جادو اگاه گردید. (تصوف یهود همان جیزی است که اکنون به کابالا معروف می باشد و بد نیست بدانید که کلآ یهودیان بنیانگذار و مربیان جادوگری در طی تاریخ بوده اند که فعلآ به بحث ما مربوط نمی شود). او تقریبآ سی سال داشت که به فکر ایجاد کشوری برای یهودیان و علامت مستقلی به عنوان پرچم آنان افتاد. وی اگاه در علوم زمان خود بود و با دانشی که از فرهنگ یونان داشت مثلث را به عنوان سمبل قوم یهود انتخاب کرد.

 

در یونان باستان مثلث کاملترین شکل ریاضی شمرده می شد و هنگامی که رو به اسمان قرار داشت معنی عرفانی و صوفیانه معنویات و بهشت را خاطر نشان می ساخت و هنگامی که رو به زمین قرار می گرفت به معنای برکات خداوند و یا طبیعت در روی زمین بود. اواین دو مثلث را ترکیب کرد و در آن هنگام به فکر تغییر نام خود افتاد و خود را دیوید آلروی (یا داود الروحی) نامید و به قوم یهود پیشنهاد کرد این علامت را بر روی سپر خود نقش کنند این پیشنهاد مورد قبول واقع شد.

 

از آن تاریخ این علامت یا ستاره شش پر به نام ستاره داود معروف شد. همانطور که قبلآ خاطر نشان کردیم در اعتقادات یهودیان فلش رو به بالا کنایه از برگزیده بودن قوم یهود دارد و فلش رو به پایین به معنای آن است که نعمت های روی زمین خاص این قوم است. این ستاره ربطی به حضرت داود پیامبر ندارد. و امروزه این ستاره نماد ظلم و ستم و تباهی مشتی صهیونیست شده است که هر بیدادی را در دنیا انجام می دهند و زور هیچ کس هم گویا به انان نمی رسد.

ستاره داوود در دیگر ادیان

دکتر بتسابه مهدوی

 

به هنگام شرح این ستاره شش گوشه باید در نظر گرفت که همین نماد با عناوین دیگر در تاریخ بشر بارها و بارها دیده شده است و حتی در دوران پیش از تاریخ نیز ردپاهایی از آن به چشم می خورد.به جز یهودیت، این نشان در ادیان و عقاید بسیاری مانند مسیحیت، زرتشتی، هندو، بودایی، اسلام کاربرد داشته است. امروزه در برخی عقاید و گروههای سری مانند اشراقیون و فراماسونها از این نشان استفاده می شود.

 

برخی اعتقاد دارند این نگین به سلیمان نیرویی جادویی برای تسلط بر جنیان می بخشید. گمان می رود که این نشان برای اولین بار توسط ادیان شرقی و بخصوص در دین هندو استفاده شده باشد. در این دین، این ستاره نشان تعادل فکر و توازن بین خدا و انسان است. این نشانه مانند سایر نشانه های ادیان ریشه اجتماعی دارد نه دینی. ستاره شش گوشه نشانه چاکرای قلب است، به عنوان نماد مقدس اتحاد زن و مرد استفاده شده، در یونان نشانه ازدواج مقدس (Hieros Gamous) بوده و در هند به عنوان نماد رقص کیهانی شیوا و شاکتی به کار رفته است. اما آن چیزی که اینجا مورد نظر ما است، به طور خاص مفهوم "ستاره داود" یهودی ها است و نه ستاره های شش گوشه مشابه. معروف است که سلیمان نبی (ع) اولین بار از آن به عنوان مهر استفاده نمود.

 

بنابراین این علامت مهر یک پیامبر و در نتیجه نشانی الهی است. ستاره داود همان نماد مهر سلیمان میباشد. ستاره شش پر پویایی که به مهر سلیمان معروف است جنبه های مکمل مختلفی را نمادین میسازد. مثلث سر بالا نماد آتش و در عین حال انسانی که در جهت فعال و در جهت زمین منفعل است. مثلث سر پایین با آب یا انسانی که در جهت کائنات منفعل و در جهت زمین فعال است همخوانی دارد. مثلث سر بالا که خطی از میانش میگذرد نماد هوا، مثلث مخلف آن نماد زمین است. این مثلث ها روی هم رفته مهر سلیمان را تشکیل میدهد که نماد امتزاج همه عناصر و اتحاد ضدین یا متحد شدن مکمل هاست.

ستاره داوود مهر سلیمان

دکتر بتسابه مهدوی

 

ستاره داوود، مهر سلیمان، نگین سلیمان یا خاتم سلیمان شکلی مرکب از دو مثلث متساوی الاضلاع یکی رو به بالا و دیگری رو به پایین که روی هم قرار گرفته، تشکیل شده است. این تعریفی است که دنیا از ستاره داود میشناسد. این نشان در ادیان و عقاید مختلف، به خصوص یهودیت امروزی کاربرد دارد.

 

ستاره داوود در یهودیت

ستاره داوود (به عبری מָגֵן דָּוִד یا מגן דוד - ترجمه واژه به واژه: سپر داوود) نشان یهودیت، به خصوص در بین یهودیان اشکنازی است. این علامت را می توان بر روی پرچم کنونی کشور اسرائیل مشاهده کرد. برخی از یهودیان اعتقاد دارند که ستاره داوود نشانه آمیزش نهایت و بی نهایت، جهان دیدنی و جهان نادیدنی است. بر طبق نظر برخی علمای تورات ستاره شش گوشه دارد که نشان از شش روز هفته دارد.

 

مرکز ستاره را نماد روز هفتم می دانند که روز استراحت است. این معنا به نوعی همان جامعیت و تقدس عدد هفت است. اما برخی دیگر بر این باور هستند که این نشان داوود پیغمبر نیست، بلکه نشانهٔ داوود الروی فرزند سلیمان بن دوجی، که با ادعای مسیح بودن در مقابل سلجوقیان شورش کرد. سپس پس از مرگ وی نشانه پرچم او در بین یهودیان اشکنازی مشهور گردید. برخی از گروههای سنتی یهودی بجای این نشان که آن را بدعت می خوانند، از نشان سنتی یهود، منوره، استفاده می کنند. در قرآن کریم درباره حضرت سلیمان آمده: و عده اى از شیاطین براى او غواصى مى کردند و غیر از آن نیز کارهایى انجام مى دادند، و ما مراقب اوضاع آنها بودیم تا از فرمان سلیمان تمرد نکنند (انبیاء، 82).

 

جن نوعى از مخلوقات داراى عقل و شعور و استعداد و تکلیف است، که از نظر ما انسانها ناپیدا است و به همین جهت" جن" نامیده مى شود و بطورى که از آیات سوره جن استفاده مى شود آنها نیز مانند انسانها داراى دو گروهند مؤمنان صالح، و کافران سرکش، و ما هیچگونه دلیلى بر نفى چنین موجوداتى نداریم، و چون مخبر صادق (قرآن) از آن خبر داده مى پذیریم.

 

از آیات سوره ص و سبا و همچنین آیه مورد بحث به خوبى استفاده مى شود که این گروه از جن که مسخر سلیمان بودند افرادى باهوش، فعال، هنرمند و صنعتگر با مهارتهاى مختلف بودند.و جمله" یعملون عملا دون ذلک" (کارهایى جز این براى او انجام دادند) اجمالى است از آنچه مشروحش در سوره سبا آمده است: نشان مى دهد" محرابها و معابد بسیار عالى و زیبا و وسائل زندگى مختلف از جمله دیگها و سینى هاى بسیار بزرگ و مانند آن براى او مى ساختند".

 

از پاره اى دیگر از آیات مربوط به سلیمان استفاده مى شود که گروهى از شیاطین سرکش نیز وجود داشتند که او آنها را در بند کرده بود، «و آخرین مقرنین فی الأصفاد» (ص- 38) و شاید جمله" و کنا لهم حافظین" نیز اشاره به این باشد که ما آن گروه خدمتگزار سلیمان را از تمرد و سرکشى بازمى داشتیم. بنا به برخی روایات حضرت سلیمان نیز با این ستاره جنیان را به تسخیر خویش در آورده بود.

دکتر بتسابه مهدوی

4 مرداد 96

راز چشمک زدن ستاره ها

دکتر بتسابه مهدوی

 

بشر هزاران سال است که چشم به اعماق فضا و ستارگانش دوخته و همواره این پرسش را از خود پرسیده که چرا ستاره ها چشمک می زنند.

 

آریستوتل فیلسوف یونان بوستان که حدود ۳ قرن پیش از میلاد مسیح زندگی می کرد معتقد بود اینکه ستاره ها چشمک می زنند به دلیل آن است که افراد برای تماشای آنها باید چشمانشان را بیش از حد باز کنند.

 

قرنها گذشت و اخترشناسان به این نتیجه رسیدند که شاید ستارگان مانند الماس در فضا می چرخند و به همین دلیل به نوعی برق می زنند و از دید ما اینگونه به نظر می رسد که چشمک می زنند.

 

این گمانه زنی ها تا اوایل قرن هجدهم میلادی ادامه داشت تا اینکه ایزاک نیوتن سرشناس به تمامی این نظرات بی پایه و اساس پایان داد و اعلام کرد که اتمسفر زمین را باید عامل شکل گیری وضعیتی دانست که در آن ستارگان در حال چشمک زدن به نظر می رسند.

 

امروزه به این پدیده دیدنی «برق زدن ستاره ای» گفته می شود. لارنه وایتهد فیزیکدان دانشگاه بریتیش کلمبیا در توصیف این پدیده می گوید: این فرآیند مانند نور روشنی است که در دوردست ها واقع شده و مانند یک منبع نوری کوچک شروع به تابش می کند. روشنایی این منبع نوری از دل هوایی می گذرد که همواره در حال تغییر و تحول است.

 

همزمان با عبور نور ستاره از لایه های مختلف اتمسفر زمین، فرآیند انکسار (شکست) نور روی می دهد مانند زمانی که نور خورشید به ظرف بزرگ آب می تابد. اگر در زیر آب قرار داشته باشیم و چشم به منبع نور بدوزیم آن را در حال تغییر و تحول می بینیم که علت آن هم تکان های آب و امواج شکل گرفته در آن است.

دکتر بتسابه مهدوی

2 مرداد 1396

فرق بشر و انسان و آدم

دکتر بتسابه مهدوی

 

1. انسان از ریشه «نِسیان» به معنای فراموشی است. نیز گفته اند؛ انسان مصدر «اُنس» و «اِنس» و به معنای رام بودن و خو گرفتن و الفت و ملاطفت داشتن و ضد توحّش است؛ لذا یک مرحله بالاتر از بشر است. یعنی بشری که یک مرحله از کمال را پشت سر گذاشته و به همدمی و همزیستی و همکاری خو گرفته است.

 

2. بشر در لغت به معنای پوست، جلد، هیأت و ظاهر اشیاء است و لذا در مواردی به کار برده می شود که معنا و محتوای شیء مورد نظر نباشد.

 

 3. آدم از ریشه «اُدم» گرفته شده است که به معنای 1. چیزهائی است که به غذا و نان اضافه می شود تا مطبوع و لذیذ شوند. 2. اسوه و رئیس قوم یا خانواده 3. مشهور و معروف 4. باطن اشیاء.

 

بنابراین می توان گفت که از میان انسان ها افراد برگزیده و شاخص را می توان، آدم نامید و لذا آدم انسانی است که تقریباً به کمال رسیده باشد. در قرآن هر جا لازم بوده است که فرد یا افرادی از این موجود دو پا معرفی گردد؛ مفاهیم لغوی کلمه رعایت شده و آن نامی انتخاب و به کار برده شده است که معرف مسمّای مورد نظر باشد.

 

تفاوت «آدم» با «انسان» در قرآن کریم آن است که آدم در کاربرد قرآن، علم و اسم خاص برای «آدم ابوالبشر» است. علت نام گذاری «ابوالبشر» به «آدم» شاید به خاطر آن است که حضرت آدم علیه السلام «اسمر اللّون» یعنی «گندمگون» بوده است.

 

در برخی روایات نیز آمده است که آدم را از آن جهت آدم گویند که از «ادیم الارض»، یعنی روی زمین است. جسد حضرت آدم از خاک روی زمین آفریده شده است.

 

انسان از ماده «انس»، اسم جنس است. وجه نام گذاری انسان به خاطر زیادی اُنس او، و به جهت آن است که آفرینش او به گونه ای است که قوام زندگی او با انس با انسان های دیگر است. از این رو انسان مدنی بالطبع می باشد.

دکتر بتسابه مهدوی
19 تیر 1396

خصوصیات عدد (8)

دکتر بتسابه مهدوی

 

رمز موفقیت در زندگی هشت‎ها قدرت طلبی و رفاه طلبی آنهاست. این افراد از تاثیرگذاری بر دیگران لذت می‎ برند. به خصوص اگر این تأثیر معنوی باشد. اما از مشکلات مالی می ‎ترسند. گاه از قدرت و شهرت هم ترس دارند. گاه رفتارشان به گونه‎ای است که گویی برای خود هم کارشکنس می ‎کنند. حال اگر این افراد به خود بیایند و از استعداد ذاتی خود بهره بگیرند، افرادی مثبت – موفق و نیک خواهند بود.

 

هشت‎ها به ظاهر ازرسیدن به قدرت اجتناب می‎ کنند، ولی در باطن در جستجوی آن هستند و به طریق مبهم اما محسوس، برای دست‎یابی به قدرت و موفقیت، سازش کاری می‎ کنند. اینان بایستی مشکلاتی را که در ارتباط با قدرت و مقام و تشخیص، که با آن مواجه می‎ ردند، از میان بردارند.

 

رسیدن به اهداف معنوی و دست یابی به آرامش درون، برای عده‎ ای از هشتها مقدم‎تر از قدرت مادی است، اما قدرت مادی در کنار قدرت معنوی، راه را برای رسیدن به اهداف انسانی آنها باز می ‎کند.

 

هشت‏ها اغلب انگیزه‎های لازم را برای به دست آوردن پول و قدرت دارند و آنهایی که از این انگیزه ‎ها بهره می ‎گیرند، به موفقیت و ثروت خوبی هم دست پیدا می‎ کنند.

 

هرکس بخواهد به استعداد معنوی و روحی خود دست پیدا کند، باید شرایط از همه لحاظ برای او فراهم باشد. که از جمله این شرایط، احساس امنیت مالی در حد متعارف است.

 

البته هشت‎ها وقتی در زندگی به ثروت و قدرت با معنویت برسند، نباید از آن سوء استفاده کنند، زیرا این عمل آینده روحی آنان را تحت‎ الشعاع قرار می‏ دهد.

 

هشتها به طور کلی اغلب متغیر و دمدمی مزاج هستند – گاه اعمال و رفتاری مثبت دارند و گاه نیز منفی باف و لجوج و متمرد هستند – بعضی قدرت طلب بوده و حتی گاه از قدرت خود سوء استفاده می‎ کنند – بعضی دیگر از پول و قدرت دوری می ‎کنند و به روحانیت گرایش دارند – آنان گاه فعال و اهل کار و کوشش و اجتماعی بوده و گاه منزوی و غیر فعال می‎ باشند با این حال اغلب افراد خوش شانسی هستند.

 

هشت‎ها وقتی مثبت اندیش باشند، به اکثر خواسته ‎های خود می ‎رسند. چون این توانایی در ذات آنها وجود دارد. هشت‎هایی که به شکوفایی استعداد مادی و معنوی خود برسند، ممکن است خیلی ثروتمند باشند یا با قناعت و در رضایت کامل زندگی کنند. ممکن است به شهرت و احترام و موفقیت خوب اجتماعی دست یابند، یا غیر از خانواده و دوستان و همکاران، برای دیگران ناشناس باقی بمانند و....

دکتر بتسابه مهدوی

14 تیر 1396

خصوصیات عدد (5)

دکتر بتسابه مهدوی

 

رمز موفقیت در زندگی پنج‎ها انضباط و آزادی طلبی و بلکه آزادسازی استعداد عالی درون خواهد بود. اینان تا حدی مستقل و منضبط بوده دارای ذوق و سلیقه هستند – اغلب دارای افکاری سازنده گاه وابسته – متظاهر و بلوف زن هستند – در ظاهر خود را مستقل نشان می ‏دهند، ولی در باطن وابسته هستند – این افراد اغلب ظاهری آرام و باطنی پرتشویش دارند – گاه عجول و پر جنب و جوش هستند – اغلب اطلاعات زیاد، اما سطحی دارند – در همه حال مایل به کسب تجربه هستند و از بی حوصلگی گریزانند.

 

پنج‎ها عموماً در زندگی در طلب آزادی و استقلال هستند – گاه با تجربیات درونی و روحی مثبتی مواجه می‎ شوند که این خود موجب اعتماد به نفس آنها خواهد شد.

پنج‏ها در امور احساسی – عاطفی – روحی – اجتماعی  و مالی آزادی طلب هستند و هرگاه به آن دسته یابند، احساس امنیت و آرامش می ‎کنند.

اگر چه آزادی برای افراد مختلف، معانی مختلفی خواهد داشت. اما در این جا مقصود از آزادی، خود رها شدگی و بی نظمی در امور نیست، بلکه مقصود بیان کامل خود براساس خود نظمی و کنترل نفس است. و از جهتی نیز مقصود رهایی از توهمات و قیدهای زندگی و ورود به ابعاد روحانی تجربیات در زندگی روزمره است.

 

پنج‎ها حتی اگر یک بار با کسی مواجه شوند که بخواهد آزادی آنها را محدود سازد، به طور نا خودآگاه رابطه خود را با او محدود ساخته یا او را از زندگی خود دور می ‎کنند. آنان به طور کلی از محدود شدن و بسته شدن توسط هر کسی یا هر چیز پرهیز می‎ کنند.

 

آزادی توام با انضباط و مسئولیت‎ پذیری، پنج‎ها را به آزادسازی استعداد درون موفق می‎ سازد. اگر پنج‎ها بتوانند از مرز بی حوصلگی عبور کنند و در ضمن به خود اعتماد کنند، راه موفقیت برای آنان هموار می‎ گردد. حال اگر از همت و اراده خود نیز بهره بگیرند، به تجربیات خوبی خواهند رسید. اما اگر به افکار منفی دل بدهند و در برزخ ترسها و تردیدها گرفتار شوند، قوای حیاتی و استعدادهای درونی آنها در بند خواهد ماند. اینان باید بدانند که قیدهای ذهنی و فکری بندهای انسانی هستند که روح شخص را از تجربیات و هدف واقعی زندگی دور می‎ سازند.

 

بعضی از پنج‎ها از انرژی بینشی و از استعاداد الهام ‎پذیری و روشن‎ بینی برخوردار هستند. در واقع گاه هم از الهامات حسی و هم شهودی برخوردار می‎ شوند. اینان پنج‎ها مثبت نگر هستند و اگر بتوانند استعداد الهامی و بینشی خود را پرورش دهند، حقایق زیادی را از جهان هستی درک خواهند کرد.

 

پنج‎ها در وجهه منفی، افراد منفی باف – متغیر و بی ثبات – پریشان فکر و غیر موفق هستند – اینان در عین توانمندی، ناتوان جلوه می‎ کنند و اغلب تا حد اعتیاد پیش می ‎روند. این افراد دوران نوجوانی و جوانانی حساسی دارند، و اگر خوب تربیت و راهنمایی و کمک شوند. افرادی مفید و مثمر ثمر برای خود و جامعه خواهند بود. در غیر این صورت ممکن است دچار آسیب ‎های فراوان گردند.

دکتر بتسابه مهدوی

12 تیر 1396

خصوصیات عدد (4)

دکتر بتسابه مهدوی

 

رمز موفقیت در زندگی چهارها، ثابت قدم بودن است. اینان در وجهه مثبت، افرادی صبور – واقع‎بین – دارای احساس و منطقی متعادل و پیش رونده هستند و اگر از استعداد خود بهره کافی بگیرند، توفیقات خوبی در زندگی به دست خواهند آورد. اما در وجهه منفی، بسیار عجول – زیاد خواه – بدون پشتکار – و اغلب دارای حالات و افکار متغیر هستند.

هدف اصلی چهارها در این جهان، رسیدن به امنیت روانی و ارتقاء روحی است. این افراد جهت رسیدن به این مقصود، ابتدا بایستی در درون به ثبات عاطفی و ذهنی و احساسی برسند،سپس با اشتیاق – تعهد – صبر – هدف خود را دنبال کنند.

چهارها قبل از هر چیز بایستی اهداف زندگی‎شسان را مشخص کنند. سپس با این تعهد وا اراده که همه قوای خود را در آن جهت به کار خواهند گرفت، به سوی اهداف خود حرکت کنند.

 

ابتدا این که هدف آنها بزرگ یا کوچک است و یا اهداف مادی یا معنوی است، نباید حائز اهمیت باشد. مهم این است که قوای درونی آنان از حالت ایستایی خارج و با تعقیب عمی هدفها پویا شود. پس از این که قوای درونی آنها از حالت ایستایی خارج شد و به همراه آن، افکار و عواطف و احساستشان نظم گرفت، آن وقت می‎ توانند اهداف بزرگتر را دنبال کنند.

هرگونه دستاوری در این جهان، سرچشمه‎اش قصد و نیتی روشن، و همچنین اراده و کوششی متمرکز بوده و هست. همان طور که برای احداث یک ساختمان ابتدا باید پی آن را مستحکم کرد، قصد و اراده نیز پی و زیربنای دستیابی به اهداف خواهد بود.

اکثر چهارها تمایلات و حرکتی متناقض دارند. گاه می‎خواهند پله‎هایترقی را چند تا یکی طی کنند. گاهی مدتها در یک پله دچار وسواس شده و درجا می‎زنند. علت اصلی این تناقض این است که آنان قبل از رسیدن به هدف قبلی، به سوی هدف‎های بعدی می‎روند.

 

چهارها ابتدا بایستی انرژی زیربنایی را مستحکم کنند. سپس با قدرت و اعتماد به نفس بیشتر، پیگیر اهداف خود باشند. آنان در اغلب موارد تا آستانه موفقیت نزدیک می ‎شوند، اما چون برای رسیدن به آن تعجیل می‎کنند، گاه ناامید شده و از ادامه راه باز می‎مانند.

چهارها در روابط اجتماعی نیز چنین عمل می‎کنند به سرعت با دیگران دوست می‎شوند، اما با اولین تفاهم و مشکل، دوستی‎شان را به هم می‎زنند. یا اغلب در حال تغییر شغل هستند. خانه عوض می‎کنند. رابطه‎ها را تغییر می‎دهند و.... حال آن که آنان برای رسیدن به موافقیت در زندگی، نیاز به استقامت و ثبات و پایداری دارند.

چهارها اغلب در زندگی خانوادگی دچار مشکل می‎شوند. بعضی از این افراد اغلب با یکی از اعضای خانواده در اختلاف هستند. بعضی دیگر از چهارها در کودکی یا نوجوانی، پدر یا مادر خود را از دست می‎دهند یا به طریقی از سرپرستی و محبت آنان محروم می‎شوند. یا ممکن است مورد سخت‎گیری و گاه آزار و اذیت والدین یا دیگر اعضاء خانواده قرار بگیرند.

 

چهارها اغلب خود والدین خوبی می‎شوند. ”آن دسته از چهارها که گرفتار محرومیت‎ها و مشکلات بوده‎اند اغلب توجه بیشتری نسبت به فرزندان خود دارند. همچنین این افراد به دلیل رنج و سختی که در گذشته با آن مواجه بوده‎اند، آسان نمی‎توانند گذشته را فراموش کنند و چنان مسائل را از پهنه ذهن و فکر پاک کنند. این افراد خوب است از تمرینات تمرکزی و ریلاکسیشن بهره بگیرند.

چهارها اگر بتوانند یا مثبت اندیشی، هماهنگی و ثبات لازم را بین افکار و احساسات خود به خود بیاورند، و در ضمن حس مسئولیت‎پذیری را در خود تقویت نمایند، به توفیقات خوبی در زندگی دست خواهند یافت.

چهارها اگر به خود نیایند و خود را افکار و احساسات منفی رها کنند، گاه تا حد هستریک پیش خواهند رفت و یا ممکن است در حالتی از گیجی و پریشان حالی و بی تصمیمی گرفتار شوند.

چهارها در وجهه مثبت و در شرایط مناسب، دارای عقاید و افکار سازنده هستند. آنان مشاوران مدیران – معاونان و همکاران خهوبی در امور مختلف از جمله در امر تجارت و معاملات خواهند بود.

چهارها قبل از هر چیز در زندگی، نیاز به ثبات و پایداری دارند. آنان بایستی ابتدا هدفهای کوچک را پی بگیرند و با صبر و استقامت به آنها دست یابند، سپس با قدرت و اعتماد به نفس کافی، به سوی هدفهای بزرگتر حرکت کنند.

دکتر بتسابه مهدوی

12 تیر 1396