به خوابم گام میداری...
و در عمق نگاهت....
خوشه ای از عشق می لرزد
سکوتت می زند بر التهاب لحظه ها دامن
کجا رفته است فرهادی...
که عشقش می تراشد....کوه چون آهن
نگاهت می پرد از خواب رویایم
تو گویی که فراموشت شده
قانون دلتنگی....
و یاحتی نمی خواهی بشویی
از رخ آینه ها ....رنگی
به خواب کودکی سوگند
که از یادم نخواهی رفت....
همیشه در افق های طلایی رنگ احساسم
بسان چوبی قابی که بر دیوار می خشکد...
عزیز و جاودان هستی
*نیروانا*
آنجا دردوردست های نزدیک
دردورنماهای زیبای هستی
آنجا که من میدانم
خدا هست
آنجا که مردمانش زیبایی ها را
به هم هدیه میکنند
بی هیچ انتظار
آنجا که من میدانم زیبایی ها تمام نشدنیست
مردمانشان همه چیز را میبینند
گوش شنوا دارند
احساس هم رانوازش میکنند
ودرد هم را میبینند
از خداوند کمک نمیخواهند
خدارا دعوت میکنند
به ضیافت دردهایشان
ودراین ضیافت ازخداوند میزبانی میکنند
درشادی و شادمانی
وخداوند برایشان ترانه میخواند
وآنها درکمال درد رقص کنان
به ترانه خداوند گوش میدهند
وبه هم زیبایی تعارف میکنند
آنجا که من میدانم خدا زندگی میکند
آنجا خدا هست
تن بلورین ماه ِ من ! مویت شب ِ یلدایی است
اینهمه محشر شدن اسراف در زیبایی است
فکر ِ مضمون ِ جدیدم، قیس تکراری شده
نه نمی گویم که چشم ِ سرمه ات لیلایی است
باربی هستی و زنهای ِ حسود ِ پایتخت
بحث ِ داغ ِ روزشان جراحی ِ زیبایی است
وعده ی ِ "چون تو شدن" همراه با میکاپ و مِش
تازگی ها بهترین راه ِ درآمد زایی است
جای ِ پایت بهترین آب و هوای ِ نقشه هاست
هر جزیره در هوایت نام ِ آن هاوایی است
پیش ِ قند ِ بوسه هایت تا کمر خم میشود
شاه ِ قاجاری که نقش ِ استکان ِ چایی است
گوشوارت توامان گیلاس ِ همرنگ ِ شراب
درصدی از این دو قطره آخر ِ گیرایی است
با خیالت می نوازد ضرب و تصنیفش ملوک:
نرم نرمک تا لب ِ چشمه قدی "رعنا"یی است
نازخاتون! چشم برنو! مو دم اسبی! کج کلاه!
بختیاری زاده ای یا ایل ِ تو قشقایی است؟
تازه میفهمم چرا مانده خدا تنها هنوز
هرکسی که عاشقت شد چاره اش تنهایی است
